Wpływ wartości glikemii w ostrej fazie zawału serca na rokowanie u chorych na cukrzycę i bez cukrzycy leczonych przezskórną interwencją wieńcową

Wstep: Cukrzyca jest istotnym czynnikiem pogarszającym rokowanie chorych z zawalem serca. Ostatnio zwrocono uwage na nowy czynnik prognostyczny, ktorym jest stezenie glukozy przy przyjeciu do szpitala. Celem niniejszego badania byla ocena wplywu wartości glikemii przy przyjeciu na rokowanie chorych z zawalem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) leczonych przezskorną interwencją wiencową (PCI). Metody i wyniki: Przeanalizowano kolejnych chorych ze STEMI leczonych PCI. Pierwszym kryterium podzialu na grupy byla obecnośc cukrzycy lub jej brak. Drugie kryterium stanowilo stezenie glukozy przy przyjeciu [wartośc progowa ≥ 7,8 mmol/l (140 mg/dl)]. Na tej podstawie w grupie chorych na cukrzyce i bez cukrzycy wyodrebniono podgrupy z hiperglikemią i bez hiperglikemii. Śmiertelnośc 1-roczna u chorych na cukrzyce wynosila 16,0%. W grupie tej nie stwierdzono istotnej roznicy w śmiertelności 1-rocznej miedzy pacjentami z hiperglikemią i bez niej. Śmiertelnośc 1-roczna u osob bez cukrzycy wyniosla 5,6%. W grupie chorych bez cukrzycy i z hiperglikemią śmiertelnośc 1-roczna byla istotnie wyzsza w porownaniu z pacjentami bez hiperglikemii (8,51% vs. 3,68%; p = 0,001). W analizie wieloczynnikowej wykazano, ze u chorych bez cukrzycy wartośc glikemii przy przyjeciu jest niezaleznym czynnikiem śmiertelności 1-rocznej [na kazdy wzrost glikemii o 1 mmol/l HR = 1,09 (1,01–1,17)]. Wnioski: Podwyzszona wartośc glikemii w ostrej fazie zawalu serca determinuje rokowanie pacjentow bez cukrzycy, natomiast nie jest niezaleznym czynnikiem zgonu wśrod chorych na cukrzyce leczonych PCI.