Wpływ samooceny osób w wieku rozrodczym na zachowania zdrowotne predysponujące do nadwagi i otyłości

Wstęp Samoocena jednostki jest czynnikiem mającym kluczowe znaczenie dla rozwoju psychospołecznego. Otyłość stanowi ważny problem dzisiejszej medycyny, jej coraz częstsze występowanie czyni z niej chorobę cywilizacyjną. Do oceny odżywienia stosowany jest wskaźnik masy ciała (BMI – Body Mass Index) – gdy jego wartość wynosi 30 i więcej mamy do czynienia z otyłością. Kluczowym elementem kontroli masy ciała, polepszającym stan zdrowia jest aktywność fizyczna. Jest ona jednym z najskuteczniejszych sposobów zapobiegania chorobom układu krążenia i psychicznego oraz poprawy sprawności fizycznej. Regularny wysiłek zmniejsza czynniki ryzyka wielu chorób, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca i otyłość. Cel pracy Celem pracy była ocena samooceny masy ciała, stanu odżywienia jak również porównanie tych parametrów pomiędzy kobietami i mężczyznami w wieku rozrodczym. Materiały i metody W badaniu wzięło udział 406, jednak ostatecznie badanie oparto o dane pozyskane od 400 osób, w tym 194 kobiet i 206 mężczyzn. Uzyskane za pomocą kwestionariusza autorskiego dane poddano analizie statystycznej w programie Statistica. Wyniki i wnioski Większość respondentów zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn to mieszkańcy obszarów wiejskich poniżej 20 roku życia. Subiektywna ocena masy ciała wpływa na niektóre elementy stylu życia, przyczyniając się do nadwagi i otyłości, ale także anoreksji i innych zaburzeń powodujących zbyt niską wagę. Wprowadzenie skutecznych programów edukacyjnych promujących aktywne formy spędzania czasu wolnego i zdrowe nawyki żywieniowe może powstrzymać epidemie otyłości.