Anne Duygu Düzenleme Güçlüğü ve Bağlanma Stili ile Çocuktaki Psikiyatrik Bozukluk İlişkisi

Amaç: Bu çalışmada psikiyatrik hastalığa sahip ergenlerin anneleri ile sağlıklı ergenlerin annelerinin bağlanma stilleri ve duygu düzenleme güçlüklerini karşılaştırmak amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Bu vaka-kontrol çalışmasında ergenlerin psikiyatrik tanıları için DSM-5 tanı sistemi, annelerin duygu düzenleme güçlüğü düzeylerinin ölçülmesi amacıyla Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği-Kısa Form (DDG-K) ve annelerin bağlanma stillerini değerlendirmek için İlişki Ölçekleri Anketi (İÖA) uygulandı. Bulgular: Psikiyatrik hastalığı olan ergenlerin annelerinde kontrol grubu annelerine göre sadece korkulu bağlanma stili puanları istatistiksel olarak yüksekti (p=0,001). DDG-K toplam ve alt boyut puanları ile güvenli, saplantılı ve kayıtsız bağlanma stilleri alt boyut puanları açısından 2 grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). DDG-K total puanı ile tüm alt boyut puanları (DDG-K kabul etmeme hariç) en yüksek grup DEHB (Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu) anneleri grubu idi. İÖA alt boyut puanlarından korkulu bağlanma stili puanı en yüksek anksiyete bozukluğu olan ergenlerin annelerinde, kayıtsız puanı DEHB’de, güvenli puanı en yüksek OKB (Obsesif kompulsif bozukluklar) grubunda ve saplantılı bağlanma stili puanı ise MDB (Majör depresif bozukluk) grubu annelerinde saptandı. Korkulu bağlanma stili puan ortalaması kontrol grubuna göre anksiyete bozuklukları grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek iken (p=0,038); DEHB, MDB ve OKB ortalamaları bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Anne bağlanma stili ve duygu düzenleme becerisi çocuktaki psikopatolojiye yatkınlık riskini etkilemekte ve değiştirmektedir.