Białkomocz a postęp przewlekłej choroby nerek. czy rodzaj wydalanych białek może wpływać na przebieg przewlekłej choroby nerek?

Nadmierne wydalanie bialek z moczem charakterystyczne dla pierwotnych chorob klebuszkow nerkowych zalezy od 2 zasadniczych mechanizmow: zwiekszonej przepuszczalności ściany naczyn wlosowatych klebuszkow oraz zaburzenia mechanizmu resorpcji bialek, a w szczegolności tych o niskiej masie cząsteczkowej, przez komorki nablonka cewek blizszych, spowodowane zwiekszonym obciązeniem i/lub uszkodzeniem toksycznym, wskutek zwiekszonej przepuszczalności bariery filtracyjnej. Bariera ta cechuje sie selektywnością przepuszczalności zaleznej od wielkości cząsteczek obecnych w osoczu oraz ich ladunku. Wraz ze wzrostem stopnia zaburzenia integralności strukturalnej ścian naczyn wlosowatych klebuszkow nerkowych rośnie nie tylko ilośc bialek, ale w świetle cewek pojawiają sie bialka o wiekszym promieniu i masie cząsteczki, a ponadto dochodzi do zaburzenia selektywności bariery filtracyjnej. Początkowo pojawia sie selektywny bialkomocz, a dominującym bialkiem jest albumina (masa cząsteczkowa — 69 kD, promien cząsteczki — 36A). Przy rosnącym stopniu uszkodzenia klebuszkow ściany naczyn wlosowatych są pokonywane przez coraz wiekszą liczbe bialek o wiekszej masie cząsteczkowej, a na przyklad ilośc IgG (masa cząsteczkowa — 150 kD, promien cząsteczki — 55 A) w świetle cewek wyraźnie wzrasta. Jak sie od dluzszego czasu uwaza, rodzaj wydalanych bialek moze byc lepszym wyznacznikiem stopnia uszkodzenia ściany naczyn wlosowatych klebuszkow niz calkowita wielkośc bialkomoczu, moze miec on ponadto wplyw na odpowiedź na leczenie i dalsze rokowanie u chorych z bialkomoczem. W niniejszej pracy autorzy pragną blizej zaprezentowac ten problem.