Yalnızlığı Azaltma Psiko-Eğitim Programının Yaşlıların Yalnızlık Düzeyine Etkisi

Bu araştırmanın amacı, Yalnızlığı Azaltma Psiko-eğitim Programı’nın yaşlıların yalnızlık düzeyine etkisini incelemektir. Araştırma, deney ve kontrol gruplu; ön test, son test, izleme testi modeline dayalı deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın bağımsız değişkeni; ön test ve son test arasında sadece deney grubuna uygulanan Yalnızlığı Azaltma Psiko-eğitim Programıdır. Araştırmanın bağımlı değişkeni ise, yaşlıların yalnızlık düzeyleridir. Araştırma, Kayseri ilinde Hacı Rukiye Gazioğlu Huzur Evinde 65 yaş ve üstü bireylerin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri “Yaşlılar İçin Yalnızlık Ölçeği (YİYÖ)” ile elde edilmiştir. Deney grubuna araştırmacı tarafından Aktivite Kuramı ve Bilişsel Yaklaşıma dayalı olarak hazırlanan, 11 haftalık Yalnızlığı Azaltma Psiko-eğitim Programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna herhangi bir eğitim verilmemiştir. İzleme ölçümleri, son test uygulamasından iki ay sonra yapılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilerin çözümlenmesinde Mann Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Elde edilen araştırma bulgularının sonucunda, deney ve kontrol gruplarının son test puanları arasında anlamlı bir fark (p