Zaburzenia zachowania fazy snu REM jako wczesny marker choroby Parkinsona

Choroba Parkinsona (PD) jest jedną z najczęściej występujących chorób neurodegeneracyjnych we współczesnym świecie, związaną ze starzejącymi się społeczeństwami. PD jest chorobą postępującą, w której dochodzi do utraty neuronów dopaminowych istoty czarnej (SN) a cechą patologiczną jest obecność ciał Lewy'ego, złożonych m.in. z białka ?-synukleiny. Gdy utrata neuronów w SN przekroczy ok. 60% wówczas pojawiają się główne objawy kliniczne (ruchowe), czyli bradykinezja, sztywność mięśniowa, drżenie spoczynkowe i zaburzenia postawy, chodu. PD jest chorobą o złożonej etiopatogenezie, w której bardzo ważny jest okres przedkliniczny/prodromalny, bowiem pojawiają się wówczas objawy pozaruchowe, np. osłabienie węchu, depresja czy zaburzenia snu, wyprzedzające nawet o kilkanaście lat fazę kliniczną. Niniejsza praca, poza opisem podstawowych informacji na temat PD, skupia się na zaburzeniach snu, wśród których najważniejszym jest zaburzenie zachowania w czasie snu REM, które może stanowić wczesny marker diagnostyczny rozwijającej się choroby, a tym samym pomóc w poszukiwaniu nowych terapii neuroprotekcyjnych już na wczesnym, prodromalnym etapie.