Akut hiperkapnik solunum yetmezliğinde noninvaziv mekanik ventilasyon yanıtı sonrasında geri dönüşümlü respiratuvar asidozlu hastaların analizi

Amaç: Bu çalışmada akut hiperkapnik solunum yetmezliği (AHSY) tanısı ile yoğun bakım ünites (YBÜ)’inde noninvaziv mekanik ventilasyon (NIMV) uygulamasına ilk saatlerde iyi yanıt alınan, ancak nazal oksijene geçildikten kısa süre sonra tekrar ciddi solunumsal asidoz gelişen hastaların analizini yapmayı planladık. Gereç ve Yöntem: Ocak 2009-Nisan 2010 tarihleri arasında, AHSY (pH45 mmHg) nedeniyle YBÜ’de takip edilen ve uygulanan ilk 1-4 saatlik NIMV tedavisine yanıt veren 139 hastanın verisi retrospektif olarak incelendi. Hastalar, NIMV tedavisi sonlandırıldıktan sonraki takiplerinde rebound hiperkapni gelişen (grup 1) ve gelişmeyen (grup 2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastaların demografik özellikleri, AHSY nedenleri, NIMV uygulama süreleri, arteriyel kan gazı (AKG) değerleri, APACHE-II ve SOFA skorları, hastanede yatış süresi (gün), invaziv mekanik ventilatör (İMV) ihtiyacı ve yaşam durumları kaydedildi. Grupların özelliklerini karşılaştırmada numerik veriler için nonparametrik Mann-Withney-U testi ve kategorik veriler için Ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 139 hasta dâhil edildi. Grupların demografik özellikleri ve NIMV süreleri, YBÜ ve hastane kalış süreleri arasında fark bulunmadı. Grup 1’de toraks deformitesi-kas hastalıkları (grup 1’de %8,6; grup 2’de %1,2) ve obezite hipoventilasyon sendromu (OHS) (grup 1’de %17,2; grup 2’de %9,9) daha fazla iken; grup 2’de parankimal akciğer hastalıkları fazla (grup 1’de %6,9; grup 2’de %18,5) idi. Her iki grup için evde oksijen ve NIMV cihazı kullanıyor olma durumları benzerdi. Grupların pH ve PaCO2 değerleri YBÜ’ye kabul esnasında benzerken, ilk kontrolde grup 1’de grup 2’ye göre belirgin düzelme varken (sırasıyla p