Evaluation of the Relationship Between Serum and Urine Galectin-3 Levels and Microalbuminuria in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

Amaç: Bu çalışmanın amacı Tip 2 diyabetes mellitusu olan hastalarda mikroalbuminüri gelişimi ile serum ve idrar galektin-3 düzeyleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Yöntem: Tip 2 diyabet tanısı olan mikroalbüminüri gelişmiş 30 hasta ve tip 2 diyabet tanısı olan normoalbüminürik 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarda açlık kan şekeri, hemoglobin A1c, kan üre nitrojeni, kreatinin, düşük dansiteli lipoprotein kolesterol, total kolesterol, tam idrar tetkiki, spot idrarda albümin, spot idrarda kreatinin, serum galektin-3 ve idrar galektin-3 çalışıldı. Serum galektin-3, idrar galektin-3, hemoglobin A1c, düşük dansiteli lipoprotein kolesterol, total kolesterol mikroalbüminürik ve normoalbüminürik gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamızda mikroalbüminürik grupta, normoalbüminürik gruba göre hem serum galektin-3 düzeyi (20.1±14.9 ng/ml ve 4.8±5.6 ng/ml, p <0.001) hem de idrar galektin-3 düzeyi (19.6±18.7 ng/ml ve 10.5±10.2 ng/ml, p=0.027) yüksek tespit edildi. Mikroalbüminüri düzeyi ile serum ve idrar galektin-3 düzeyi arasında pozitif korelasyon tespit edildi (r=0.614, p<0.01 ve r=0.268, p<0.05, sırasıyla). Serum galektin-3 düzeyinin, mikroalbüminüriyi öngörmede bağımsız bir etken olduğu görüldü (Odds oranı:1.26, güven aralığı:1.07-1.46, p=0.004). Sonuç: Tip 2 diyabetes mellitusu olan hastalarda mikroalbüminürisi olan hastalarda normoalbüminürisi olanlara göre hem serum hem de idrar galektin-3 düzeylerinde artış saptandı. Çalışmamızın bulguları diyabetik nefropatide galektin-3’ün bir biyobelirteç olarak kullanılabileceği görüşünü desteklemiştir.