Ideal coronary stent: development, characteristics, and vessel size impact

Inwazyjne leczenie choroby wieńcowej od wielu lat stanowi ugruntowaną metodę terapeutyczną. Implantacja najpierw stentów metalowych (BMS), a następnie kolejnych generacji stentów uwalniających leki (DES) w miejscu zwężonej tętnicy wieńcowej jest najskuteczniejszą metodą leczenia, zwłaszcza u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi. Restenoza i zakrzepica w stencie to główne powikłania tej metody. Wyniki odległe przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) zależą nie tylko od rodzaju implantowanego stentu, umiejętności operatora, lecz także od charakterystyki klinicz-nej pacjenta, w tym rozmiaru stentowanego naczynia. W erze stentów DES małe naczynia (< 3 mm) okazały się jednym z najważniejszych czynników w istotny sposób pogarszających rezultaty kliniczne PCI. Spośród najistotniejszych cech dostępnych na rynku stentów, tj. rodzaju uwalnianego leku, typu polimeru oraz grubości przęseł, ta ostatnia wydaje się kluczowa, szczególnie w przypadku leczenia małych naczyń.