مقایسه‌ی کیفیت دو نوع از محلول‌های تغذیه‌ی روده‌ای ( تجاری و غیر تجاری) و بررسی توانایی آن‌ها در تأمین نیازهای تغذیه‌ای بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه

مقدمه: سوء تغذیه، یکی از مشکلات عمده در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه است. انتخاب محلول تغذیه‌ای مناسب به منظور فراهم ساختن انرژی و مواد مغذی مورد نیاز آن‌ها، بسیار حایز اهمیت است. مطالعه‌ی حاضر، با هدف مقایسه‌ی کیفیت دو نوع از محلول‌های تغذیه‌ی روده‌ای (دستی و تجاری) و بررسی توانایی آن‌ها در تأمین نیازهای تغذیه‌ای بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، به انجام رسید. روش‌ها: این مطالعه، بر روی 150 بیمار تغذیه شده با محلول‌های گاواژ دستی و 120 بیمار تغذیه شده با محلول‌های گاواژ تجاری انجام گرفت. مواد مغذی نمونه‌های محلول‌های گاواژ دستی و تجاری، بر اساس گزارش آزمایشگاه مشخص شد. اطلاعات کیفی شامل سن، جنس و علت بستری از پرونده‌ی بیماران ثبت گردید. همچنین، مقادیر مربوط به قد، وزن، دور بازو، نمره‌ی شاخص Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II (APACHE II)، نیازها و دریافت‌های تغذیه‌ای بیماران اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. یافته‌ها: مقادیر تمامی مواد مغذی در محلول‌های گاواژ تجاری بیشتر بود. هر چند این تفاوت در مورد انرژی، پروتئین، کربوهیدارت، فسفر و کلسیم معنی‌دار نبود. دریافت‌های تغذیه‌ای (انرژی، درشت مغذی و ریز مغذی) در بیماران تغذیه شده با محلول‌های گاواژ تجاری بیشتر بود (001/0 > P). انرژی، کربوهیدارت و چربی مورد نیاز در بیماران تغذیه شده با محلول‌های گاواژ تجاری تأمین شد، اما پروتئین دریافتی کمتر از مقدار مورد نیاز آن‌ها بود. در بیماران تغذیه شده با محلول‌های گاواژ دستی، فقط چربی مورد نیاز و دریافتی تفاوت معنی‌داری نداشت، اما بقیه‌ی مقادیر دریافتی کمتر از مقادیر مورد نیاز بیماران بود (001/0 > P). نتیجه‌گیری: محتویات انرژی و مواد مغذی در محلول‌های گاواژ تجاری، بیشتر از محلول‌های گاواژ دستی است و بهتر می‌تواند نیازهای تغذیه‌ای بیماران را تأمین کند